ترس‌های رایج از ابتلا به سرطان سینه و راه‌های مدیریت آن

تصویر خبر

ترس‌های رایج از ابتلا به سرطان سینه و راه‌های مدیریت آن

بیشتر مردم فکر می‌کنند که ریسک ابتلا به سرطان سینه برای اولین بار بیشتر از آن چیزی است که واقعاً هست. سعی کنید یک ایده واقع بینانه از ریسک خود از پزشکتان بگیرید. ریسک شما تحت تاثیر عوامل زیادی قرار می گیرد. بسیاری از افرادی که عوامل ریسک خود را بررسی می کنند متوجه می شوند که ریسک آنها کمتر از حد انتظار است.

اکثر افراد در اولین تشخیص، مراحل مختلفی از ترس را پشت سر می گذارند. مراحل، به ترتیبی که اتفاق می‌افتند، در اکثر افراد بسیار شبیه به هم هستند:

  • شما نمی‌توانید آنچه را که شنیده اید باور کنید و کاملاً آن را انکار کنید.
  • ممکن است شما از دکتر و یا هر کس دیگری مانند تکنسین آزمایشگاه یا پرستار که نتیجه را برای شما خوانده است عصبانی شوید.
  • شما به یک قدرت بالاتر متوسل می شوید و بارها و بارها می پرسید: "چرا این اتفاق برای من افتاد؟" یا "چه کار کردم که سزاوار این هستم؟"
  • شما احساس تسلیم شدن می‌کنید، گویی هیچ کاری برای کمک به خود نمی‌توانید انجام دهید.
  • شما حقیقت را می‌پذیرید، هر چند که ممکن است سخت باشد، و تصمیم می‌گیرید با هر چیزی که در خود دارید بجنگید.

بخش بزرگی از ترس از تشخیص سرطان سینه، عدم اطمینان و احساس اینکه شما کنترل زندگی خود را از دست داده‌اید، است- به سفری ناشناخته که نمی خواهید بروید. تصور اینکه چطور ممکن است در این سفر اتفاق خوبی بیفتد، سخت است.

معلوم می شود که این لزوما اینطور نیست. در حالی که هیچ‌کس نمی‌خواهد با سرطان سینه تشخیص داده شود، بسیاری از افرادی که در حال درمان یا پایان درمان هستند، می‌گویند که این تجربه آنها را قوی‌تر کرد و به آنها کمک کرد تا به خانواده و دوستان خود نزدیک‌تر شوند و درباره خود بیشتر بیاموزند. ابتلا به این بیماری هرگز آسان نیست، اما هنگامی که فرآیند پیدا کردن بهترین پزشکان، بهترین اطلاعات و بهترین حمایت را از جانب کسانی که شما را دوست دارند پیش بگیرید، موقعیتتان خوب است.

ده راه برای مدیریت ترس پس از تشخیص

۱. همانطور که شروع به جمع آوری اطلاعات برای تصمیم گیری می کنید، افراد تیم پزشکی خود را بشناسید و تمام تلاش خود را برای ملاقات حضوری با آنها انجام دهید. پزشکان بی چهره را به منابع شناخته شده تبدیل کنید. این‌ها افرادی هستند که برای کمک به شما در تیم خود استخدام کرده‌اید. شما متوجه خواهید شد که چه کسی بهترین ارتباط دهنده است، چه کسی می تواند به چه سوالاتی پاسخ دهد، چه کسی در زمانی که بیشتر نیاز را دارید کمک می کند.

۲. دکتری را پیدا کنید که به راحتی با او ارتباط برقرار کنید، سوالات و نگرانی های شما را جدی بگیرد، اطلاعاتی را که با آن احساس راحتی می کنید در اختیارتان قرار دهد.

۳. متوجه باشید که از آزمایش‌ها، روش‌ها و درمان‌ها چه انتظاری دارید تا غافلگیر نشوید.

۴. با پزشک خود در مورد نحوه دریافت سریع نتایج آزمایش برنامه ریزی کنید. در صورت امکان، سعی کنید آزمایش‌های مهم را در اوایل هفته برنامه‌ریزی کنید، تا مجبور نباشید یک آخر هفته طولانی منتظر بمانید، چون ممکن است کار آزمایشگاه کند پیش رود.

۵. یک مرکز ماموگرافی پیدا کنید که رادیولوژیست قبل از اینکه به خانه بروید با شما در مورد نتایج صحبت کندکه لازم نباشد منتظر پیغام یا تماس پزشک خود باشید.

۶. وقتی می‌دانید هفته‌ای چالش برانگیز خواهید داشت (ماموگرافی در راه است یا یک دوره شیمی‌درمانی)، برای انجام کارهایی که برای شما استرس زا هستند برنامه‌ریزی نکنید (مثلاً: دسته چک را متعادل کنید، شام برای ۲۰ نفر، یا یک جلسه بزرگ در محل کار برگزار کنید). از سیستم‌های پشتیبانی خود - دوستان، فیلم، یوگا، نماز – کمک بگیرید.

۷. اگر افرادی سعی می کنند برای شما داستان هایی درباره دیگرانی که با سرطان دست و پنجه نرم می کنند تعریف کنند، فورا جلوی آنها را بگیرید و بگویید: "من فقط به داستان هایی با پایان خوش گوش می دهم!"

۸. اگر به نقطه‌ای رسیدید که احساساتتان مانع عملکرد یا مراقبت از خود شد، با پزشک خود در مورد نقش داروهایی که ممکن است به کاهش اضطراب، افسردگی یا مشکلات خواب شما کمک کنند، صحبت کنید.

۹. به یک گروه مرتبط با سرطان سینه بپیوندید. این می تواند یک گروه پشتیبانی یا میز گفتگوی آنلاین باشد - مکانی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات خود با افرادی که درک می کنند. اگر عمل گرا هستید، به دنبال یک گروه ورزشی مرتبط با سرطان سینه بروید، سازمانی که برنامه های آموزشی سرطان سینه را برگزار می کند، یا یک گروه حمایتی که برای بودجه تحقیقاتی بیشتر یا ماموگرافی رایگان کمپین تشکیل می‌دهند. به عنوان فردی که در حال عبور از سرطان سینه است، هر کاری که باعث احساس ارتباط‌گیری مثبت با دیگران می‌شود، انجام دهید.

۱۰. روی راه هایی کار کنید تا احساس مثبت تری نسبت به زندگی خود داشته باشید. به دنبال تجربیات سازنده و بهبود بخش برای زندگی باشید. خودتان را همانگونه که هستید بپذیرید؛ و وقت خود را با افراد مثبتی بگذرانید که درک می‌کنند شما کی هستید و چگونه راهی را برای مقابله با این بیماری انتخاب کرده اید.